NASA'nın Spitzer Uzay Teleskobu, 15 yılını harcadı. Bu yıldönümü onuruna, 15 Spitzer'in en büyük keşifleri bir galeride yer alıyor.
# 15: İlk exoplanet hava durumu haritası
Spitzer uzak güneş sistemlerinde birkaç kayalık çarpışma kanıtı bulmuştur. Bu tür çarpışmalar kendi Güneş Sistemimizin ilk günlerinde yaygındı ve gezegenlerin oluşumunda rol oynadılar.
2007'de Spitzer, dışsal gezegenlerin atmosferindeki molekülleri doğrudan tanımlayan ilk teleskop oldu. Bilim adamları, iki farklı gaz dış-gezegenindeki kimyasal molekülleri tanımlamak için spektroskopi denen bir teknik kullandılar. HD 209458b ve HD 189733b olarak adlandırılan bu "sıcak Jüpiters" denen gazlar (kayadan ziyade) gazdan yapılır, fakat kendi güneş sistemimizdeki gaz gezegenlerine göre güneşlerine çok daha yakın yörüngeler.
Spitzer'in kızılötesi vizyonu, keşfedilen en uzaktaki bazı nesneleri incelemesine izin verir. Ancak bu uzay gözlemevi aynı zamanda Dünya'ya daha yakın küçük nesneleri incelemek için de kullanılabilir. Spitzer, bilim adamlarının Yakın Dünya Asteroitlerini (NEA) tanımasına ve araştırmasına yardımcı olmuştur. NASA, bu nesnelerin hiçbirinin gezegenimizle çarpışma rotasında olmadığından emin olmak için izler.
2013 yılında bilim adamları, şimdiye kadar yapılmış olan Samanyolu galaksisinin en kapsamlı haritalarından birini oluşturmak için 10 yıldan fazla toplanan 2 milyondan fazla Spitzer imajını derlediler. Harita verileri öncelikle Galaktik Miras Orta Düzlem Anketi Extraordinaire 360 projesinden (GLIMPSE360) geldi.
Spitzer, incelenen en erken oluşmuş bazı galaksiler üzerinde yapılan çalışmalara büyük katkılarda bulunmuştur. Bu galaksilerden gelen ışık Dünya'ya ulaşmak için milyarlarca yıl sürer ve böylece bilim adamları milyarlarca yıl önce onları görürler. Spitzer'in gözlemlediği en uzak galaksiler, ışıklarını 13.4 milyar yıl önce ya da evrenin doğumundan 400 milyon yıldan az bir süre önce yaydılar.
Dev bir gaz gezegeni olan HD 189733b'nin yüzeyindeki sıcaklık değişimlerini belirledi.
# 14: Yenidoğan yıldızların gizli beşiği
Spitzer'den gelen bu görüntü, Rho Ophiuchi kara bulutunda bulunan natal battaniyesinin altında yatan yeni doğan yıldızları gösteriyor. Dünya'ya yaklaşık 410 ışıkyılı uzaklıktadır.
# 13: Büyüyen bir galaktik metropol
2011'de, Spitzer kullanan astronomlar COSMOS-AzTEC3 adlı çok uzak bir gökada koleksiyonu oluşturdular. Bu galaksilerden gelen ışık Dünya'ya ulaşmak için 12 milyar yıldan fazla süredir seyahat etmişti.
# 12: 'kuyruklu çorba' tarifi
NASA'nın Deep Impact uzay aracı, temmuz 1, temmuz 1'de kuyruklu yıldız Tempel 1'e çarptığında, güneş sistemimizin ilkel "çorbası" nın içeriklerini içeren bir malzeme bulutu çıkardı. Derin Etki'den gelen verileri Spitzer'in gözlemleriyle birleştiren gökbilimciler, çorbayı analiz ettiler ve sonunda güneş sistemimizdeki gezegenleri, kuyruklu yıldızları ve diğer bedenleri oluşturan maddeleri belirlemeye başladılar.
# 11: Satürn çevresindeki en bilinen halka
Satürn'ün çarpıcı halka sistemi kapsamlı bir şekilde fotoğraflandı, ancak bu portreler gezegenin en büyük yüzüğünü ortaya çıkarmadı. Wispy yapısı, Satürn'ü gezegenden çok daha uzağa, bilinen diğer halkalardan daha çok yörüngeden yayılan parçacıkların toplanmasıdır. Halka, gezegenden yaklaşık 6 milyon kilometre uzakta başlar. Satürn'ün çapından 170 kat daha geniştir ve gezegenin çapından yaklaşık 20 kat daha kalındır. Yüzüğü gözlerimizle görebilseydik, gökyüzünde dolunayın iki katı büyüklüğünde olurdu.
# 10: Uzayda Buckyball
Buckyballs, bir futbol topunun yüzeyinde görülen altıgen-pentagon paternine sahip küresel karbon molekülleridir. Ancak, buckyball'lar, mimar Buckminster Fuller tarafından tasarlanan jeodezik kubbelere benzemeleriyle adlandırılmıştır. Bu küresel moleküller, tıp, mühendislik ve enerji depolama alanında uygulamalara sahip olan buckminsterfulleren veya fullerenes olarak bilinen bir molekül sınıfına aittir.
# 9: Güneş sistemi smashups
# 8: Dışsal atmosferlerin ilk "tadı"
# 7: Faraway kara delikler
Süper kütleli kara delikler, çoğu gökadaların göbeğinde bulunur. Spitzer'i kullanan bilim adamları, evrendeki galaksi oluşumu tarihine bir göz atacak şekilde, keşfedilen en uzak süper kütleli karadeliklerden iki tanesini belirlediler.
Galaktik karadelikler genellikle onları besleyen ve besleyen toz ve gaz yapıları ile çevrelenir. Bu kara delikler ve onları çevreleyen disklere kuasar denir. Spitzer tarafından tespit edilen iki kuasardan gelen ışık, Dünya'ya ulaşmak için 13 milyar yıl boyunca seyahat etti, yani evrenin doğuşundan sonra 1 milyar yıldan daha kısa bir sürede oluşmuştu.
# 6: En uzak bir gezegen
2010 yılında Spitzer, bilim adamlarının, Dünya'dan yaklaşık 13.000 ışıkyılı uzaklıkta bulunan, keşfedilen en uzak gezegenlerden birini tespit etmelerine yardımcı oldu. Daha önce bilinen dışsal gezegenlerin çoğu, Dünya'nın yaklaşık 1000 ışık yılı içinde bulunur. Yukarıdaki şekil bu göreceli mesafeleri göstermektedir.
# 5: Bir exoplanet'ten ilk ışık
Spitzer, güneş sistemimizin dışındaki bir gezegenden gelen ışığı doğrudan gözlemleyen ilk teleskopdu. Bundan önce, dışsal gezegenler sadece dolaylı olarak gözlenmiştir. Bu başarı, ekoplanet biliminde yeni bir çağ başlattı ve kayalık dışsal gezegenlerde olası yaşam belirtilerini tespit etme yolculuğuna önemli bir kilometre taşı damgasını vurdu.
# 4: Küçük asteroitler tespit
# 3: Samanyolu'nun eşi görülmemiş bir haritası
# 2: 'Büyük bebek' galaksileri
# 1: Tek bir yıldızın etrafında yedi Dünya büyüklüğünde gezegenler
Yedi Dünya büyüklüğünde gezegenler, TRAPPIST-1 olarak bilinen yıldıza yörüngede. Tek bir sistemde keşfedilen en büyük Dünya büyüklüğü gezegenleri grubu, bu şaşırtıcı gezegen sistemi, bilim insanlarına ve bilim insanlarına ilham kaynağı olmuştur. Gezegenlerin Üç sıcaklıkları gezegenin yüzeyinde sıvı su destekleyecek doğru olabilir yıldızın etrafında bulunan "yaşanabilir bölge" oturmak. Keşif, Güneş Sistemimizin ötesinde yaşam arayışında büyük bir adımı temsil ediyor.
Daha fazla bilgi için tıkla.